بهداشت جهان ، چالش های امروز

  در طی 50 سال گذشته متوسط امید به زندگی در بدو تولد در سراسر جهان تقریباً 20 سال افزایش پیدا کرده است ( از 5/46 سال در طی 1955-1950 به 5/62 سال در 2002 ) . سال 2002 امید به زندگی از 78 سال برای زنان کشورهای توسعه یافته تا کمتر از 46 سال برای مردان در ناحیه زیر صحرا در آفریقا متغیر بوده است . افزایش امید به زندگی که در نیمه اول قرن بیستم در کشورهای توسعه یافته ایجاد شد ناشی از کاهش سریع مرگ و میر ، به خصوص در شیرخواران ( به علت بیماریهای عفونی در دوران کودکی ) و مادران بوده است .   تقریباً 57 میلیون نفر در سال 2002 جان خود را از دست دادند که 5/10 میلیون نفر آنان ( تقریباً 20 درصد ) کودکان زیر 5 سال بوده اند . از این تعداد مرگ ، 98 درصد آن در کشورهای در حال توسعه روی داده است . بیشتر از 60 درصد مرگ ها در کشورهای توسعه یافته در سنین بالای 70 سال روی داده است در حالی که این رقم برای کشورهای در حال توسعه 30 درصد است . نکته کلیدی در این مقایسه ، وجود موارد بالای مرگ در سنین 59-15 ساله در کشورهای در حال توسعه است . این مقدار در کشورهای توسعه یافته30 درصد است .   تقریباً سالانه 5/10میلیون کودک زیر 5 سال در جهان جان خود را از دست می دهند که نسبت به سال 1970 که این میزان 17 میلیون بوده است کاهش نشان می دهد . از 45 میلیون مرگ افراد 15 سال و بالاتر که در سال 2002 رخ داده است ، 32 میلیون مورد یا نزدیک به 4 / 3 موارد به علت بیماری های غیر واگیر دار بوده است که 4 برابر بیشتر نسبت به بیماری های واگیر دار ، مشکلات تغذیه ای ، مرگ و میر مادران و دوران پری ناتال باعث مرگ افراد شده است . تداوم کاهش مرگ و میر بالغین در مناطق با مرگ و میر پایین در مقایسه با مناطق با مرگ و میر بالا با عث ایجاد شکاف عمیق در مرگ بالغین در سراسر جهان شده است . شکاف بین پایین ترین و بالاترین مرگ و میر افراد بالغ 15 سال در حال حاضر افزایش یافته و به 345 در 1000 در سال 2002 رسیده است .